Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Duo Reges: constructio interrete. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Nos cum te, M. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Beatus sibi videtur esse moriens. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Satis est ad hoc responsum. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Efficiens dici potest. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Proclivi currit oratio.

Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Quid de Pythagora? Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

De vacuitate doloris eadem sententia erit. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Nos vero, inquit ille; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Habent enim et bene

longam et satis litigiosam disputationem. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.