Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Esse enim, nisi eris, non potes. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Primum quid tu dicis breve? Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Pollicetur certe. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Is es profecto tu. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Verum hoc idem saepe faciamus. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Duo Reges: constructio interrete. Apparet statim, quae sint officia,

quae actiones. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Itaque homo in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Tum mihi Piso: Quid ergo? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Hic ambiguo ludimur.

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Maximus dolor, inquit, brevis est.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Age, inquies, ista parva sunt. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Quae in controversiam

veniunt, de iis, si placet, disseramus. Nam quid possumus facere melius?

Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. An eiusdem modi? Ut id aliis narrare gestiant? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.