Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Duo Reges: constructio interrete. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.

Igitur ne dolorem quidem. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Pauca mutat vel plura sane; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.

Sed quot homines, tot sententiae; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates

percipiendas maxime pertinere. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Tum mihi Piso: Quid ergo? Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quod iam a me expectare noli. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quid est igitur, inquit, quod requiras? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Id enim volumus, id

contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Facillimum id quidem est, inquam. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.