Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. At iam decimum annum in spelunca iacet. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Bonum liberi: misera orbitas. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Bork Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Verum hoc idem saepe faciamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ego in hoc resisto; Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Duo Reges: constructio interrete.

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Nam quid possumus facere melius? Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quis istud possit, inquit, negare?

Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Qui est in parvis malis. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a

philosophis ratione quadam distinguitur. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Eam stabilem appellas. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Sed residamus, inquit, si placet. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Neutrum vero, inquit ille. Quis Aristidem non mortuum diligit? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

At multis malis affectus. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.