Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Duo enim genera quae erant, fecit tria. At certe gravius. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quis hoc dicit? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Dat enim intervalla et relaxat. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Omnis enim est natura diligens sui. Quid censes in Latino fore? Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non

maxime laudat? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Sed residamus, inquit, si placet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Urgent tamen et nihil remittunt. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Duo Reges: constructio interrete.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Haec dicuntur inconstantissime. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Primum quid tu dicis breve? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Ego vero isti, inquam,

permitto. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Bork

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quid censes in Latino fore? Bork Quippe: habes enim a rhetoribus; -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quo modo autem philosophus loquitur?