Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Stoicos roga. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Ille incendat? Bork Bestiarum vero nullum iudicium puto. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quae cum essent dicta, discessimus.

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quae cum dixisset, finem ille. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Summae mihi videtur inscitiae. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Facillimum id quidem est, inquam. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem

beate vivendi, a se principia rei gerendae peti; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ut pulsi recurrant? Rationis enim perfectio est virtus; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Summus dolor plures dies manere non potest? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Nunc agendum est subtilius.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sed fac ista esse non inportuna; Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Non semper, inquam; Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Bork Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis,

inquit, mallem. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.