Bork Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Quis enim redargueret? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Primum quid tu dicis breve?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quae cum dixisset, finem ille. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Is es profecto tu. Confecta res esset. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare

meminisse.

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Quid de Pythagora? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Dat enim intervalla et relaxat. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Pollicetur certe. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Quae duo sunt, unum facit.

Stoicos roga. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Dat enim intervalla et relaxat.

Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Illi enim inter se dissentiunt.

Nec hoc ille non vidit, sed verborum

magnificentia est et gloria delectatus. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Hic ambiguo ludimur. Quid censes in Latino fore? Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.