Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Cyrenaici quidem non recusant; Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. At eum nihili facit;

Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Cur haec eadem Democritus? Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Cur, nisi quod turpis oratio est? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sed nimis multa. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Mihi quidem

Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Quare attende, quaeso. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Non potes, nisi retexueris illa. Bork Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Istic sum, inquit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Sed quae tandem ista ratio est? Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Si longus, levis; Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Sed ad illum redeo. Duo Reges: constructio interrete. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Summum ením

bonum exposuit vacuitatem doloris; Qualem igitur hominem natura inchoavit? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.