Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Id Sextilius factum negabat. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Hoc tu nunc in illo probas. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Dici enim nihil potest verius. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
At enim hic etiam dolore. Num quid tale Democritus? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Hoc simile tandem est? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quod vestri non item. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Ut non sine causa
ex iis memoriae ducta sit disciplina. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quid de Pythagora? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Si enim ad populum me vocas, eum. Duo Reges: constructio interrete.
Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Immo videri fortasse. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Non semper, inquam; Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Istic sum, inquit. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ut pulsi recurrant? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.