Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Bonum integritas corporis: misera debilitas. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Eam stabilem appellas.

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Duo Reges: constructio interrete. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Bork Praeteritis, inquit, gaudeo. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Graecis hoc modicum est: Leonidas,

Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. At iam decimum annum in spelunca iacet.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Poterat autem inpune; Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Et quidem, inquit, vehementer errat; Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Sed haec omittamus; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus;

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quis Aristidem non mortuum diligit? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Nescio quo modo praetervolavit oratio. Verum esto; Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Primum divisit ineleganter; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine

opponitur.