Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Paria sunt igitur. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Qua ex cognitione

facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Nunc de hominis summo bono quaeritur; Moriatur, inquit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quo igitur, inquit, modo? Bork Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis videretur. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Duo Reges: constructio interrete. Non est igitur voluptas bonum. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Quid de Platone aut de Democrito loquar? An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum

ponat, consentaneum sit dicere. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.