Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Idemne, quod iucunde? Addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis videretur. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Si longus, levis. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Ut id aliis narrare gestiant? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Nulla erit controversia.

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Ne amores quidem sanctos a

sapiente alienos esse arbitrantur. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Sint ista Graecorum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; At hoc in eo M. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quippe: habes enim a rhetoribus; Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.

Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Quaerimus enim finem bonorum. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Duo Reges: constructio interrete. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Refert tamen, quo modo. Hoc non est positum in nostra actione. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Eam stabilem appellas. Qui est in parvis malis. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. At eum nihili facit; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Ego

quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Sed fortuna fortis; Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.