Non potes, nisi retexueris illa. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Non risu potius quam oratione eiciendum? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quid iudicant sensus? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. An hoc usque quaque, aliter in vita? Moriatur, inquit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Sint modo partes vitae beatae. Confecta res esset. Maximus dolor, inquit, brevis est. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Qui convenit? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Hunc vos beatum; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.

Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Res enim fortasse verae, certe

graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Sedulo, inquam, faciam. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Sin aliud quid voles, postea. Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.

Sullae consulatum? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Nam ante Aristippus, et ille melius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quod quidem nobis non saepe contingit. Duo Reges: constructio interrete. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Erat enim res aperta. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis

perspicua conamini tollere. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.