Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Quid de Pythagora? Non semper, inquam; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quorum altera prosunt, nocent altera. Cur post Tarentum ad Archytam? An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Cur deinde Metrodori liberos commendas?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Aliena dixit in physicis nec

ea ipsa, quae tibi probarentur; Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Iam in altera philosophiae parte. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Sed ille, ut dixi, vitiose. Eaedem res maneant alio modo. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Duo Reges: constructio interrete. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Equidem, sed audistine modo de Carneade?

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Bork