Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Eaedem res maneant alio modo.

Confecta res esset. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Si enim ad populum me vocas, eum. Quid, quod res alia tota est? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sint ista Graecorum; Hoc non est positum in nostra actione.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Cur post Tarentum ad Archytam? Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Que Manilium, ab iisque

M. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Duo Reges: constructio interrete. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Age sane, inquam.

Nihil sane. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Tanta vis admonitionis inest in locis; Eadem fortitudinis ratio reperietur. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Quid, quod res alia tota est? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Scrupulum, inquam, abeunti; Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Illi enim inter se dissentiunt. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Omnia peccata paria dicitis. Eorum enim est haec querela,

qui sibi cari sunt seseque diligunt. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Tollenda est atque extrahenda radicitus. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.