Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Collatio igitur ista te nihil iuvat. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? At certe gravius. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Non est igitur voluptas bonum.

Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Duo Reges: constructio interrete. Primum quid tu dicis breve? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;

Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Maximus dolor, inquit, brevis est.

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Id mihi magnum videtur. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Si id dicis, vicimus. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus

sit ipsum officium. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.

An haec ab eo non dicuntur? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.