Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Duo Reges: constructio interrete. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ecce aliud simile dissimile.

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere

ausus; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Praeteritis, inquit, gaudeo. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Omnia peccata paria dicitis. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Sed ego in hoc resisto; Bork At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quis Aristidem non mortuum diligit? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Gerendus est mos, modo recte sentiat. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil

post mortem ad nos pertinere?

Sed haec omittamus; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Torquatus, is qui consul cum Cn. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?