Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Hos contra singulos dici est melius. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.

Videsne, ut haec concinant? Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Quod quidem iam fit etiam in Academia. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Non semper, inquam;

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Causa autem fuit huc

veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Immo videri fortasse.

Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Dicimus aliquem hilare vivere; Quaerimus enim finem bonorum. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Ergo, inquit, tibi Q. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Id Sextilius factum negabat. Nonne

videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Duo Reges: constructio interrete.