Non semper, inquam; Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Falli igitur possumus. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Nos commodius agimus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Quid, quod res alia tota est? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Bonum liberi: misera orbitas. An nisi populari fama? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Scrupulum, inquam, abeunti;

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Hoc tu nunc in illo probas. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Nunc de hominis summo bono quaeritur; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut

pleraque servantem vivere. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Bork Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. An nisi populari fama? Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Duo Reges: constructio interrete.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Minime vero, inquit ille, consentit.

Satis est ad hoc responsum. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.