Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quibusnam praeteritis? Quibus ego vehementer assentior. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quo igitur, inquit, modo? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Verum hoc idem saepe faciamus. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; In schola desinis. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Id Sextilius factum negabat. Audeo dicere, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Sed ad illum redeo. Duo Reges: constructio interrete. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Minime vero, inquit ille, consentit. Quod vestri non item. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Pollicetur certe. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta

dantur.

Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Illi enim inter se dissentiunt. Graccho, eius fere, aequalí? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Collatio igitur ista te nihil iuvat. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Quid censes in Latino fore? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Scaevolam M. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quae cum essent dicta, discessimus. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quicquid enim a sapientia

proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.