Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Hoc non est positum in nostra actione. Duo Reges: constructio interrete.

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Bork Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Bork Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Nulla erit controversia. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. In schola desinis.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Bork Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Minime vero istorum quidem, inquit. Quo modo autem philosophus loquitur? Maximus dolor, inquit, brevis est. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid

disciplinae. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Facillimum id quidem est, inquam. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Reguli reiciendam; Bork Sed residamus, inquit, si placet. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Ut id aliis narrare gestiant?

Quae est igitur causa istarum angustiarum? Bork An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. De illis, cum volemus. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Si longus, levis; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas

aculeis. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;