Hoc tu nunc in illo probas. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Utram tandem linguam nescio? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Ergo, inquit, tibi Q. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Duo Reges: constructio interrete. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Et nemo nimium beatus est; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.

Nos commodius agimus. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

At, si voluptas esset bonum, desideraret. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Urgent tamen et nihil remittunt. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Res enim concurrent contrariae. Quorum altera prosunt, nocent altera. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Tamen a proposito, inquam, aberramus. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Summum a vobis bonum voluptas dicitur. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Iam in altera philosophiae parte.

Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quae cum essent dicta, discessimus. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Illa videamus, quae a te de amicitia

dicta sunt. Quonam, inquit, modo? Suo enim quisque studio maxime ducitur. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. An potest cupiditas finiri? Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Sed fortuna fortis;

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Respondeat totidem verbis. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.